piszeMY wiersze!!!

  Sami nie mogliśmy w to uwierzyć! Nasza jesienna zabawa w „poezjowanie” zakończyła się ogromnym sukcesem!

   Lekcje języka polskiego w klasach IV-VI tego dnia wyglądały nieco inaczej... bez książek, zeszytów, ale za to z głowami pełnymi pomysłów i niesamowitą energią wyruszyliśmy przed siebie w poszukiwaniu INSPIRACJI do napisania wiersza. Byliśmy przekonani, że JEJ znalezienie graniczy z cudem. Po czym ją poznamy? Jak wygląda?

  Wkrótce Pani Ewa Stańkowska uspokoiła nasze obawy. Zgodnie z jej wskazówkami obserwowaliśmy po prostu świat, podziwialiśmy jego piękno, rozkoszowaliśmy się każdym promykiem słońca. Słuchaliśmy szumu wiatru, śpiewu ptaków, odgłosów dobiegających z pustoszejących pól. A wszystko to połączyliśmy z beztroską zabawą na łonie natury. Śmiech dało się słyszeć chyba w całym Sielcu! Nawet się nie spostrzegliśmy, kiedy w naszych głowach zaczęły rodzić się niesamowite pomysły na napisanie wiersza. Oto najciekawsze fragmenty naszej twórczości:

 

Jesień płacze szarym deszczem,

Kusi złotem klonów i buków purpurą,

Srebrną smugą dymów nad ścierniskiem

Bladym słońcem, co ukryło się za chmurą.

(Martynka Ławicka)

 

Jesień niesie pełny koszyk liści kolorowych

I kasztanów, i żołędzi, i owoców sezonowych.

Chociaż chłodniej dookoła i żurawie odlatują

Nici babiego lata kolorowe liście snują.

(Oliwka Nitrepska)

 

Jesień w złoto jest ubrana,

Lata szczerze mam już dość,

Szukam skarbów już od rana,

Może znajdę jeszcze coś.

(Daria Tywoniuk)

 

Dziś koszyki zabieramy,

I do lasu hen zmykamy!

Smaczne grzybki wyzbieramy

I do słojów je wrzucamy.

(Monika Kozyra)

 

Praca nad poezją stała się dla nas okazją nie tylko do mówienia, słuchania, czytania i pisania, ale także do doskonałej zabawy i wykorzystania naszej wyobraźni.